Dr.Devrim Oskay İle Bal Arıları ve Arıcılık

Varroa akarı dünyada yaşayan bal arısı kolonilerinin en büyük problemi olmaya devam ediyor. Bzı koloniler varroa akarına karşı direnç mekanizmaları geliştirmişlerdir. Fakat çoğu koloni bu akara karşı dirençli olmadığı için eğer arıcılar tarafından mücadele edilmezse çöker. Varroa akarı arıların vücutlarındaki kan ve lipitlerle beslenerek çoğalır. Kolonide virüslerin çoğalmasına neden olur. Arıların bağışıklık sistemini zayıflatır. Yaşam sürelerini kısaltır. Arıcılar kolonilerinde varro akarı mücadelesi yapmazlarsa koloni 1-2 yıl içinde çöker.

(The Varroa mite is still the most serious threat to honey bee hives throughout the globe. Some colonies have evolved varroa mite resistance mechanisms. However, since most colonies are not resistant to this mite, they will collapse if beekeepers do not treat colonies. The Varroa mite reproduces by feeding on the bees’ blood and lipids. It promotes viral replication in the colony. It impairs bees’ immune systems. It reduces their lifetime. If beekeepers do not combat varro mites in their colonies, the colony will die in 1-2 years.)

Varroa akarına karşı ilk geliştirilen ve en kolay kullanımı olan teknik sentetik kimyasallardır. Fakat yapılan bilimsel çalışmalar varroa akarının artık bu sentetik kimyasallara karşı direnç gösterdiğidir. Kullanılan kimyasal hedef organizmayı yeterli düzeyde öldürmezse mücadele başarılı olamaz. Sentetik kimyasalların varroa mücadelesinde etkileri azaldığı gibi, arı ürünlerinde kalıntı bırakma özellikleri nedeniyle son yıllarda yerlerini organik asitler, aromatik yağlar ve biyolojik mücadele teknikleri almaya başlamıştır.

(They are the first and easiest-to-use technical synthetic compounds developed against the Varroa mite. However, scientific research indicates that the varroa mite is becoming resistant to these synthetic pesticides. The control cannot be effective if the chemical used does not sufficiently kill the target organism. Organic acids, aromatic oils, and biological control methods have begun to take their place in recent years owing to their characteristics of leaving residue in bee products, as the impacts of synthetic pesticides in varroa control have diminished.)

Fakat bal arısı kolonileri için tehlike devam ediyor. Kanada’da yapılan ve PLOS ONE bilim dergisinde 2015 yılında yayınlanan araştırmada; tohumunun böcek öldürücü kimyasal olan neonicotinoid ile kaplı Mısır bitkilerinin ekildiği alanda ve herhangi kimyasal uygulama yapılmayan Mısır bitkisi ekili alanlarda tutulan kolonilerin varroa akarı ve virüs yüklerine (miktarları) karşılaştırılmış. Bu karşılaştırmanın sonucunda; Neonicotinoid uygulaması yapılan Mısır tarlasında bulunan bal arısı kolonilerindeki varroa akarı ve buna bağlı olarak virüs miktarı, kimyasal uygulama yapılmamış mısır tarlasında bulunan kolonilerdeki varroa akarı ve virüslerin miktarından daha yüksek düzeyde çıkmıştır. Sonuç olarak bitkilere uygulanan böcek öldürücü sentetik kimyasallardan neonicotinoidler dolaylı yoldan kolonideki varroa akarı düzeyini önemli ölçüde yükselttiği bu bilimsel çalışma göstermiştir. Çalışmadan alınan grafikte; Kırmızı sütunlar kimyasal uygulanmış alanlarda bulunan kolonilerin varroa düzeyleri. Mavi renkteki sütunlar ise kimyasal uygulanmamış alanda tutulan kolonilerin varroa düzeyini göstermektedir.

(However, the threat to honeybee hives persists. The varroa mite and virus loads (amounts) of colonies kept in areas where corn plants are planted with neonicotinoid, the seeds of which are covered with insecticidal chemical, and in areas where corn plants are not applied any chemical application, were compared in this study conducted in Canada and published in the scientific journal PLOS ONE in 2015. As a consequence of this comparison, the number of varroa mites and viruses in honey bee colonies in the corn field with neonicotinoid treatment was greater than the number of varroa mites and viruses in colonies in the corn field without chemical application. As a consequence, this scientific research discovered that neonicotinoids, one of the insecticidal synthetic compounds used on plants, indirectly boosted the number of varroa mites in the colony. The graph from the research shows the varroa levels of colonies observed in chemically treated regions in red columns. The varroa level of the colonies maintained in the chemical-free region is shown by the blue columns.)

Tarım alanlarına böcekleri öldürmek için uygulanan neonicotinoidler tozlaşmayı sağlayan bal arılarını direk öldürmese bile kolonilerin varroa akarına karşı geliştirdikleri direnç mekanizmasını ortadan kaldırdığı yapılan bu çalışmada gösterilmiştir. Yapılan diğer araştırmalarda da bu kimyasalların arıların yön bulma kabiliyetlerini ortadan kaldırdığını göstermiştir. Bu nedenle bitkisel üreticilerin tozlayıcıların ölmemesi için neonicotinoid kullanımlarını önlenmesi gereklidir.

(This research found that neonicotinoids used to kill insects in agricultural regions, even if they do not directly kill pollinating honey bees, destroy the resistance mechanism established by the colonies against the varroa mite. Other research has shown that these substances affect bees’ ability to navigate. As a result, it is critical for herbal growers to avoid using neonicotinoids so that pollinators do not perish.)